Msze św. w tygodniu:
poniedziałek, środa (z nowenną), czwartek, piątek – godzina 18:00
wtorek – godzina 08:00
Msze św. niedzielne:
sobota – godzina 18:00 (zbiorowa)
niedziela – godzina 07:30, 09:00, 11:00 (dla dzieci), po nabożeństwie Gorzkich Żalów ok 16:50
Msze św. w święta przypadające w dni pracy:
godzina 08:00, 17:00, 18:00
Spowiedź św. przed każdą mszą św.
Biuro Parafialne:
- do 31.08.2024r. -
czynne w ŚRODĘ w godzinach
16:00 - 17:00.
Narzeczeni oraz osoby, które nie mogą przybyć do Biura w wyznaczonych godzinach proszeni są o uprzedni kontakt telefoniczny celem ustalenia terminu spotkania z Ks. Proboszczem - 509 789 543.
W pilnych sprawach proszę kontaktować się telefonicznie lub SMS pod numer 509 789 543.
Nr konta bankowego parafii:
50 1090 2835 0000 0001 4298 5090
Parafia pod wezwaniem św. Floriana w Wirach powstała prawdopodobnie w XIII wieku, po sprowadzeniu do Polski relikwii św. Floriana. Dokładnych informacji o erygowaniu kościoła nie podaje żadne źródło historyczne.
Pierwsza wzmianka o istniejącym już drewnianym kościele pochodzi z roku 1510 i znajduje się w księdze ,,Liber Beneficiorum”. Dziedzicem Wir był wtedy Grudziński.
Na początku XVII wieku kościół groził upadkiem. Wizytacja ówczesnego, bezimiennego biskupa, w roku 1663, tak go opisuje: „kościół w Wirach jest z drewna, cały wewnątrz malowidłami ozdobiony, pod tytułem św. Floriana męczennika patrona Królestwa Polskiego, ale całkiem zniszczony. Zaledwie ma połowę dachu. Od wielu lat nie ma przy nim pasterza”. Po roku 1663 dzięki staraniom Anny Zbijewskiej przeprowadzono konieczną naprawę kościoła i duszpasterstwo powierzono oo. karmelitom z Poznania.
W 1737 r. kościół wirowski runął ze starości. Mówi o tym wyraźnie wizyta Stanisława Kaczkowskiego – Archidiakona Kapituły Poznańskiej. Przeprowadzane w 1738 r. nabożeństwa odprawiano w tym czasie w prowizorycznej kaplicy zastępczej.
W miejsce zawalonego kościoła w roku 1748 Wojewoda Kaliski Augustyn i Anna z Radomickich, Działyńscy, wznieśli nowy kościół z drewna. Poświęcenia dokonał 5 maja 1782 r. Franciszek Rydzyński – biskup sufragan poznański. Do parafii wówczas należały: Wiry, Łęczyca, Luboń, biskupie Żabikowo i kapitulne Puszczykowo. Patronat przysługiwał właścicielom Wir i Łęczycy. Plebania uposażona była w rolę, jezioro z prawem rybołówstwa i daniny folwarków włościan i młynów, m.in. w stołowe od „mieszczan” Łęczycy.
Pod koniec XIX wiekuprzy stale powiększającej się liczbie parafian dotychczasowy kościół okazał się zbyt mały. W konsekwencji zdecydowano o rozbiórce świątyni i na jej miejscu wybudowano nowy, większy, a przede wszystkim murowany kościół, który przetrwał do naszych czasów. Głównym inspiratorem i budowniczym był ks. proboszcz Karol Seichter. Kościół został zbudowany w stylu neoromańskim. Pieniądze na jego budowę pochodziły od Witolda i Jadwigi z Dzieduszyckich Czartoryskich z Konarzewa i Pełkiń, a także od miejscowych parafian. Na uwagę zasługuje fakt, że budowę obecnego kościoła rozpoczęto i również ukończono w roku 1900. Konsekracji kościoła i głównego ołtarza dokonał w tym samym roku ks. bp. Edward Likowski – sufragan poznański.
Cechy charakterystyczne obecnego kościoła:
• styl neoromański, kościół trzynawowy z transeptem (na głównych ścianach transeptu dwie wspaniałe rozety, nawa główna zakończona absydą półkolistą).
• ołtarz i ambona: wykonane zostały również w stylu neoromańskim, co sprawia, że doskonale harmonizują z całością budowy.
• dwa obrazy zwracają szczególną uwagę: Matka Boska Apokaliptyczna oraz św. Agnieszka. Ich prawdopodobne pochodzenie to Paradyż i datowane jest na XVII wiek.
• trzy dzwony: główny – największy z dzwonów poświęcony jest Matce Bożej Królowej Polski. Dwa pozostałę są równej wielkości. Jeden z nich jest poświęcony św. Jadwidze, drugi zaś św. Florianowi. Dzwony pochodzą z 1930r.
• naczynia liturgiczne: wśród nich na uwagę zasługują rokokowy kielich i późnogotycka monstrancja.
W 1963 roku na pamiątkę Soboru Watykańskiego II przy bramie głównej kościoła posadowiona zostaje figura Matki Bożej Niepokalanej.
W 1965 roku przybywają z posługą dla parafii siostry Służebniczki Maryi Niepokalanej , które swoją posługę pełnią do roku 1991.
W tych latach następuje przebudowa prezbiterium, zostaje umieszczony drewniany ołtarz soborowy, usunięto balaski. Kościół otrzymuje ogrzewanie węglowe. W obejściu kościoła w miejsce bruku zostaje położona betonowa nawierzchnia. Budowa drogi w 1973 r. Komorniki – Łęczyca (powiat poznański) powoduje zamknięcie wjazdowej bramy na teren kościoła, w konsekwencji tej decyzji zostaje wykonana obok brama stalowa. Dokonywane zostają w tym okresie drobne remonty w świątyni, na terenie przykościelnym oraz plebanii. Z biegiem lat następuje degradacja stanu zewnętrznego, jak i wyposażenia wnętrza kościoła.
W marcu 1993 roku parafię obejmuje ks. proboszcz kanonik Kazimierz Szachowicz, który podejmuje wiele działań związanych z remontem świątyni. W kościele ogrzewanie węglowe zastąpione zostaje ogrzewaniem gazowym, rozpoczyna się remont zewnętrzny kościoła. Całkowicie wymieniony zostaje dach kościoła i wieży, a także wymieniona zostaje elewacja zewnętrzna. Nad całością prac nadzór prowadzi Wielkopolski Wojewódzki Konserwator Zabytków. W tym czasie kościół otrzymuje podkreślające jego charakter zewnętrzne oświetlenie, konserwacji zostają poddane ławki kościelne, a dzwony na wieży zyskują elektryczne zasilanie Jest to również czas, kiedy gruntowny remont przechodzi plebania, która jest najstarszym budynkiem Wir i pochodzi z 1870 roku. Remonty zostały wykonane dzięki dużej ofiarności parafian, a także środkom finansowym pozyskanym ze sprzedaży działek oraz przy wsparciu funduszy wojewódzkich. Wielkopolski Wojewódzki Konserwator Zabytków w uznaniu wkładu pracy parafii w remont świątyni finansuje renowację dwóch zabytkowych obrazów.
W 2000 roku parafia obchodzi Jubileusz VII wieków parafii i 100 lat obecnego kościoła. Na tą okazje w prezbiterium zostaje posadowiony nowy ołtarz tzw. „soborowy” i ambonka, oba wykonane są z białego marmuru wg projektu ks. prof. Mariana Lewandowskiego.
W 2002 roku gruntownemu remontowi poddane zostają organy, a następnie ołtarz główny, ołtarz boczny poświęcony Matce Bożej Częstochowskiej, ambona i konfesjonały.
W 2013 roku ówczesny proboszcz podejmuje decyzję o remoncie i renowacji zabytkowej bramy oraz zabytkowego ogrodzenia kościoła. W porozumieniu z Powiatowym Konserwatorem Zabytków projektant i wykonawca podejmują się niesamowitego wydarzenia – przeniesienia bramy i filarów ogrodzenia w całości za pomocą specjalnej konstrukcji i dźwigu. Prace zostają ukończone w 2014 roku. Brama i ogrodzenie zostały wyniesione na poziom chodnika i cofnięte o 3 m od jezdni, poddano je gruntownej renowacji i konserwacji. W tym czasie zostaje odmalowana elewacja kościoła, konserwacji poddano drzwi świątyni oraz kruchtę w wejściu do kościoła.
W 2015 roku położono nową granitową nawierzchnię wokół kościoła oraz wykonano tzw. małą architekturę.
01.07.2019 r. na mocy arcybiskupiego dekretu Proboszczem Parafii zostaje ks. proboszcz kanonik Jan Polec. Na przełomie lipca i sierpnia 2019 roku ks. Proboszcz podejmuje decyzję o zamontowaniu monitoringu wewnątrz kościoła, dzięki któremu kościół pozostaje otwarty dla wiernych każdego dnia, a za pomocą kamer możemy śledzić obraz z kościoła 24h na dobę. W sposób znaczący ułatwia to ludziom chorym udział w liturgii mszy św. Od września 2019 roku wprowadzona zostaje msza św. dla dzieci w każdą niedzielę o godzinie 11:00 oraz wieczorna msza św. w niedzielę o godzinie 18:00.
Proboszczowie parafii św. Floriana:
- ks. Jan Jabczyński 1833 – 1870,
- ks. Juliusz Promiński 1870 – 1893,
- ks. Karol Seichter 1893 – 1926,
- ks. Stanisław Ratajczak 1926 – 1935,
- ks. Jan Zaremba 1936 – 1950,
- ks. Lech Paluch 1950 – 1959,
- ks.kan. Stefan Tomaszkiewicz 1959 – 1964,
- ks. kan. Jan Ksycki 1964 – 1971,
- ks. inf. Antoni Ważbiński 1971 – 1974,
- ks. Mieczysław Matysiak 1974 – 1981,
- ks. Dionizy Jóźwiak 1981 – 1993,
- ks. kan. Kazimierz Szachowicz 1993 – 2019.06.30
- ks. kan. Jan Polec 2019.07.01 – obecnie
Opracowane na podstawie materiałów historycznych i teraźniejszych: Parafia Św. Floriana w Wirach.
