Jak podają źródłą historyczne św. Cecylia urodziła się najprawdopodobniej na przełomie II/III wieku.
Wiemy na pewno, że była ona olśniewająco piękna. Pochodziła ze znakomitej rzymskiej rodziny. Jako młoda dziewczyna Cecylia do tego stopnia zakochała się w Jezusie Chrystusie, że ślubowała Jemu wierność bez względu na wszystko. Jednak Rodzice mieli dla niej inne plany i znależli Cecylii męża, którym miał być dobrze urodzony poganin o imieniu Walerian. Dzień przed ślubem Cecylia wyznała swoją tajemnicę narzeczonemu. I tu stały się rzeczy niecodzienne, sprawy Boskie. Walerian nie tylko uszanował jej ślub czystości, ale przede wszystkim sam się nawrócił i wraz ze swoim bratem przyjął chrzest z rąk papieża św. Urbana. Niestety wkrótce w Rzymie wybuchło krwawe prześladowanie chrześcijan. Cecylię, jej męża i szwagra skazano na śmierć. Ciekawostką jest, że żołnierze, którzy ją aresztowali, byli pod tak dużym wrażeniem jej urody, że błagali ją, by odstąpiła od wiary. Na ich usilne błagania Cecylia miała im odpowiedzieć: „Umrzeć nie znaczy stracić swej młodości, lecz zamienić ją na lepszą. Jest to tak, jakby oddać błoto, a otrzymać w zamian złoto. Mój Pan oddaje stokroć więcej, niż Mu się ofiaruje”. Zginęła bardzo okrutną śmiercią. Żródła historyczne podają, że duszono ją parą w łaźni, aż w końcu podcięto gardło. Konała jeszcze dwa dni.

Św. Cecylia stała się jednym z najbardziej czczonych rzymskich męczenników. Pochowano ją w katakumbach. Na kartach historii odnajdziemy informacje, że kiedy w XI wieku odkryto jej ciało, zauważono, że znajduje się w stanie nienaruszonym. Szczątki przeniesiono do bazyliki jej imienia wybudowanej na Zatybrzu, prawdopodobnie w miejscu, w którym mieszkała. 

Św. Cecylię uznano za patronkę muzyki kościelnej dopiero w średniowieczu. Dokładnie nie wiadomo dlaczego, być może dlatego, że znaleziono zapis mówiący o tym, że gdy na weselu Cecylii grały instrumenty muzyczne, ona w swoim sercu śpiewała hymny tylko Bogu.

W życiu tej młodej męczennicy spotykają się trzy żywioły: piękno, miłość i śmierć. Tradycja dodała jeszcze jeden: muzykę ku chwale Boga. Święta Cecylia wyśpiewała swoim życiem pieśń ku chwale Boga. Muzyk, który chce skomponować wielogłosowy utwór muzyczny, musi opanować sztukę kontrapunktu, czyli umiejętność równoczesnego prowadzenia różnych linii melodycznych, tak by wszystko brzmiało pięknie, w harmonii. I tak też powinno być w naszym życiu, by stało się pieśnią dla Pana, potrzebna jest sztuka kontrapunktu. Tak kochać, wierzyć, pracować, cieszyć się i smucić, dojrzewać i starzeć się, by nie było zgrzytów, dysharmonii, ale by wszystkie żywioły, które pojawiają się w ludzkim życiu, zagrały razem ku chwale Najwyższego. (opracowano na podstawie: kościół.wiara.pl)

Z okazji dzisiejszego święta pragniemy złożyć serdeczne życzenia Panu Dyrygentowi p. Arkadiuszowi, Panu Organiście p. Krzysztofowi oraz członkom chóru parafialnego "FRANCESCO", aby ich trud codziennej pracy przynosił owoce w postaci pięknej, harmonijnej modlitwy przekazywanej poprzez ich śpiew i grę, aby muzyka płynąca z ich serc przybliżała nas wszystkich do Boga.

W tym roku Pan Dyrygent Arkadiusz Klemczak obchodzi jubileusz 30 lat pracy z chórem "FRANCESCO".
Z tej okazji w sobotę - 25.11. - o godzinie 18:00 zostanie odprawiona msza św. dziękczynna, a po mszy chór "FRANCESCO" wystą[i z krótkim jubileuszowym koncertem, na który Chórzyści wraz z Dyrygentem serdecznie zapraszają wszystkich parafian i gości, szczególnie byłych śpiewaków Chóru, którzy w minionych 30 latach zasilali szeregi chóru "FRANCESCO".

ŚPIEWAJMY PANU!
Z RADOŚCIĄ!